Vegna yfirvofandi lokunnar nektarstaða.

Vegna yfirvofandi lokunnar nektarstaða, atvinnuleysis og til að milda fráhvarfseinkenni þeirra sem notið hafa þjónustu þessara frábæru staða, til  að draga úr fjöldanauðgunum og hugsanlegu ofbeldi vegna þessa legg ég til eftirfarandi:

 

Í hverju sveitarfélagi verði, á reikning hreppsins, komið upp menningarhúsi sem sótt geta gestir fyrrverandi nektardansstaða. Aðgangur verði frír í húsið en menn geti keypt sér drykki eins og áður. Í staðinn fyrir kampavín verði selt Kók Zero í gleri, hver flaska kosti kr. tíuþúsund.

 

Í húsinu verði einkaklefar sem menn fá aðgang að gegn kaupum á kók Zero. Í einum klefanum er eldhús með fullbúinni húsmóður. Aðgangur tvær kók. Kúnninn sest við enda matarborðsins og fer að lesa Moggann. Konan er alltof sein með matinn og afsakar sig í bak og fyrir. Kúnninn lítur ekki uppúr blaðinu.

 Konan: ,,Ég þurfti að koma við hjá mömmu þinni og aka henni til læknisins". Maðurinn virðir hana ekki viðlits. Konan heldur áfram að fyrirverða sig, sker brauðið niður mjög hratt og grípur í borðtusku, en ekki er litið upp úr blaðinu. Þegar maturinn er loks komin á borðið hendir maðurinn frá sér blaðinu og rýkur orðalaust á dyr. Konan situr  eftir snöktandi ein við matarborðið með þurkustykkið í kjöltunni.

 

Í næsta klefa er þekktur femínisti að blogga sitt endalausa kjaftæði á netið. Fyrir eina kók Zero má ryðjast inn í herbergið og öskra á hana ,,hvurn djöfulinn hún sé nú að blogga! ha"? Henni vefst tunga um höfuð með felmtur í augum.

 Fullyrðing: ,,Hvurn djöfullinn heldur að þú vitir? Þú hefur örugglega aldrei prófað neitt annað en trúboðann".

Á tilboði fyrir tvær Kók Zero má ryðjast lengra að henni og grípa með hægri hendi um vinstri upphandlegg hennar og hafa á loft. Fyrir aðeins eina kók í viðbót má gera eins nema nú er það vinstri hendi um hægri upphandlegg, hún hafin upp og hægri hnefi steyttur ógnandi yfir höfði hennar. Við þetta brestur nefnd kona  í grát og segist bara að vera blogga um hrunið en viðurkennir þó að hún hafi aldrei prófað neitt annað en trúboðann.

 

Næsti einkaklefi:

 

Þar er karlmaður, svo mikið sem Þráinn Bertelsson, líka að skrifa á tölvu. Ein Kók Zero. Hurðin er opnuð og inn gengur ábúðarmikill nytjamaður með ljósrit af heiðurslistamannalaunaseðli sem fæst í lobbíinu.

Nytjamaður: "Þú ert hér að skrifa sömu bölvuðu vitleysuna,,,,,,,,,, á tvöföldu kaupi".

Þráinn: "Ég man ekki til þess að ég sé á neinu kaupi".

N: "Þú er nú meira helvítis fíflið".

Þ: "Ég bara man ekki til.................."

Tilboð: Fyrir þrjá kók í pakka má öskra á Þráinn og láta hann fara með valdan texta sem byrjar "Ég man ekki til þess að......................."

 

Þá er það almenningssalurinn, þar stendur yfir fundur um bann við nektarstöðum. Á fremsta bekk eru femínistar og á aftari bekkjum eru ungliðastúlkur úr mjög frjálsum stjórnmálaflokki í þriðja hverju sæti. Ekki kostar nema eina kók að fá að sitja fundinn. Ein femíniskelling er í pontu og talar mjög á móti nektarstöðum. Án kóks er óheimilt að grípa frammí.

 

Næstur á mælendaskrá er maður í jakkafötum með bindi, jafnvel lögfræðingur og er hann til andmæla. Hann bíður af sér góðan þokka. Hann vitnar máli sínu til sönnununar í Tomas Aqvino, John Lock, Fridman og gott ef ekki Ágústínus. Kókmenn ókyrrast undir heimspekiþvarginu en róast er hann fer að tala um áþján og kúgun kvenna sem ekki fái frjálsar að stunda þá atvinnu sem þær kjósi. Óneitanlega ljær snyrtimennið hinum góða málstað vængi og þokka.

Fyrir aðeins eina Kók Zero fá fundarmenn að spyrja úr sætum sínum.

Jóna Svanlaug spyr: " Eru þá t.d. líkamlega fatlaðir menn kynferðislega misþroska ef þeir kaupa sér þessa þjónustu hjá einhverjum sem er til í að selja þá þjónustu"?

Ólafur spyr dálítið út um annað munnvikið:  ,,Hvenær er maður að kaupa vændi", hann haldi uppi heimili og gefi konunni bæði hús mat og bíl ,,er það vændi, ha!"??? Hann uppsker mikinn hlátur, framsögufemínistinn kyngir.

Gunnar( án kóks): ,,Ég ætla bara að leyfa mér að spyrja, hefur þú nokkurntíma prófað annað en trúboðann það mætti segja mér það", enn meiri hlátur.

Atli spyr: "Hver er sú nekt sem bönnuð er spyr ég? Er átt við toppleysi? Og gengur það þá jafnt yfir karlkyns starfsmenn? Er átt við bera fótleggi? Er átt við bera handleggi? Er átt við ber andlit? Einn grípur frammí án þess að kaupa kók "Á þá kanske að loka sundlaugunum líka, ha!" Þessi spurning hlægir hinn kóklausa spyril ákaflega.

 

 

Ég læt lesendum eftir, ef einhverjir eru, að ímynda sér upplitið á framsögufemínistanum og

 femínistunum á fremsta bekk.